Indonesia - Bali - Gili's

— Indonesia
December
— — Bali — Ubud — Gili — Bali

Hey there!

First of all:

MERRY CHRISTMAS EVERYONE!!

I will do more and more in English, so everybody can understand my blog.
..But this blog update is still a lot in Dutch. Sorry for that.
Its because I wrote already some in Bali. from now on, there will be more and more in English. At some point, it will be only English.

Still i like to do some parts in Dutch. Maybe it stays, maybe it will fade away.

Please enjoy my blog, love to keep you updated, love to hear about what you think about it. Let me know, and write a reaction!


—— Friday, 5 december, 08.15 Seminyak/Kuta/Legian, Bali

First morning alone,
It's way too quiet, don’t know what to do. Normally I always find something to do, never having actually problems to make a decision either.
I want to discover the island, see things. Where to start? Where to? What should i do? So much things to do, too many choices! And totally alone.

Uiteraard is er niks dat ik 'moet’ ..op dit moment. Maar van mezelf 'moet' ik wel wat doen. Ik ben niet op reis gegaan om een beetje rond te relaxen. Nee ik wil dingen beleven en zien.
Daarnaast relax je altijd wel.
Ik bedoel, kom op mensen. Wie op deze wereld pakt nou NIET de rust die hij of zij uiteindelijk nodig heeft?
...Iedereen.
Ja klopt, haha!
we kunnen allemaal wel wat extra rust gebruiken. Dat ene uurtje zou wel fijn zijn als ik die kon mee pakken in bed, of waar dan ook.
Die 100 euro extra per week zou ook wel chill zijn om te spenderen. Ja we hebben allemaal te kort. Voor iedereen is dat hetzelfde.

Don’t waste your time being jealous at someone, or feel regret about things we did. Let's just be happy with what we have, and enjoy. Cherish your friends and family. Cherish what you have, who you are and what your dreams are. Make it reality!

Laten we maar gewoon blij zijn met wat we hebben, en geniet. Koester je vrienden en familie. Koester wat je hebt, wie je bent, en wat je dromen zijn. Maak ze realiteit!

No time to waste. Live!

In ieder geval. Ik 'moet' van mezelf dus wat doen vandaag.
Blijkbaar zijn er te veel opties. Maar toch vreemd, normaal gesproken heb ik altijd wel ideeën om iets te gaan doen. Én een keuze daarin maken is voor mij ook geen punt. Meestal.
Ik kies, en selecteer op het moment zelf. Spontaniteit.

Marco zit alweer ergens tussen Parijs en Amsterdam. Gisteren(4dec) naar het vliegveld van Bali(DPS) gebracht. Die arme vent,
begon de zon net te schijnen, pakt Marco de Biezen ! Het is me toch wat, vond het wel sneu voor m moet ik zeggen, maar that's life! Vaarwel Marco, we had a great adventure time!!


Tijdens m'n heerlijk ontbijten buiten bij het Bali Chaya Hotel, naast de hardwerkende constructie bouwvakkers met diep doorgronde lawaai makende boormachines, besluit ik te gaan surfen vandaag. Althans ik ga een poging wagen, denk ik.
Ik heb een klein plannetje gemaakt, ik loop naar het strand, en huur een surfbord voor peanuts. Het is immers een uitstekende plek om te surfen, er zijn genoeg surfers hier! En niet duur!

Echter kom ik niet aan surfen toe, maar slechts aan 4 dagen verkloten met niks doen en luieren op het strand. Wat overigens geen straf is en klinkt misschien heel chill, maar ik noem het je dagen verkloten, want ik wil graag wat van het eiland zien en dingen beleven.

Ik heb inmiddels, terwijl mijn reis waarvan ik juist zo graag wil leren, en let op, nu dus ook al behoorlijk doe: nieuwe mensen ontmoet. Wat op het eerste idee/gesprek rustend heel goed aanvoelde en dacht dat er wel wat te beleven viel, bleek alles het tegenovergestelde.
De 2 jongens die ik aantref die dag, waren wel spraakzame 'leuk in omgang' jongens, maar gewoon voor de keutel te duur! Niks doen, maar de grootste praat. En elke zin afmakend met "bro",
Het hing bij mij op het gegeven moment de strot uit. Alhoewel ik er in het begin wel aardigheid in zag, ik was immers alleen. Remy.
Ik was er zo spuugzat van. En besefte pas na de 4e dag dat ik mijn tijd zat te verdoen. Omdat ik het in eerste instantie best gezellig had. Logisch ook..Remy. Helemaal alleen, wanhopig op zoek naar contact.

Bovendien had ik letterlijk geen surfboard aangeraakt wat overigens ook volledig m'n eigen schuld is. Vertrouw jij je spullen zomaar aan iemand toe die je net 2 dagen kent, onder de tattoos zit, en elke zin eindige met "bro"??. Mijn vertrouwen was iig ver te zoeken. Surfen zat er dus niet in helaas.
Lesson Learned !

I'm glad that I've met those people(Jamie, Andi, Eddy, Tobi, Yan, and more) anyway. It makes you learn more, and find out what you want in life, or what you do not want. Thank you guys, I was pleased to meet you. „hope you guess my name”

— — Monday, Bali, Beach 66, Seminyak/Kuta/Legian
Its already 8 december and i did nothing for those 4 days,
just hanging around at the beach.
Sounds nice, but its not. I came here not for just hanging around at the beach. I came here to Discover Bali. At least to have some adventure.

I don’t want to waste my time no more, so tmrw I will jump on my scooter to hit Ubud! Laura asked me to come over and join their group, to see some temples and other things on this beautiful island!

But the last day I founded some nice people from The Netherlands as well, we drinker some cocktails watching the sunset at La Plancha. Daniele and Saskia are going back to Holland at 10 december, they where here for a holiday, nice to meet you ! We had a good time, and if I havent had the plan to get out of here to discover the island, I stayed to go out and celebrate with you the last night!
Again, it was nice to meet you girls:)

—— Tuesday, 9 december, 4.30 AM Seminyak, Bali
Mijn wekker gaat, het is 4.25. Maar stap 4.30 m'n bed uit, zet de waterkoker aan, en loop door richting de badkamer. Een douche zal me goed doen vandaag, om mee te beginnen.
Een van de redenen waarom ik m'n bed zo vroeg uitkroop was om te Skypen met Lyan.
Maar dat zat er niet in, waardeloze verbinding. WiFi is maar op weinig plekken goed hier.


Al heb ik een Indonesische sim kaart, de data is op maar kan nog wel WhatsApp gebruiken. Geen foto’s ontvangen, wel berichten..
Wat overigens ook best bijzonder is.

Na het douchen schenk ik het kokend water in de noodlesoep-bak die Marco nog had achtergelaten. Thanks Marco:) Super handig voor als je nergens een ontbijtje kan fixen vanwege het tijdstip en locatie. Het is immers 5.00 AM.

Since 6 december im busy with my antibiotics for my ear, it was starting to get infected, already blocked. Im not gonna fly with an blocked ear.
2 times a day 2 different pils and 3 times a day 3 eardrups.
-
Ik ben sinds afgelopen zaterdag(6december) bezig met een antibiotica voor mijn bijna ontstoken oor. Ik zag mezelf al vliegen met een ontstoken oor. Niet dus! Wat zou dat een drama zijn geweest.
2x per dag neem ik 2 verschillende pillen in, plus 3 oordruppels 3x per dag. Verschrikkelijke kuur. Zuur, zwaar, en niet goed te combineren met alcohol. Wat overigens elke kuur heeft. De bijwerkingen zijn misselijkheid en diaree maar heb gelukkig nóg geen last van.

Ik vertrek, loop naar de incheckbalie.
Terwijl ik de laatste tree af stap en mijn ogen op de incheckbalie richt van het Bali Chaya Hotel, krijg ik een dejavu. De man die Marco en ik vrijdag 28november ook had ontvangen rond een uurtje of 3 of 4 in de ochtend, lag nu ook weer te pitten met z'n hoofd op het toetsenbord.
'Goodmorning'! Riep ik, en hij schrok wakker; 'morning sir 'can I help U'? 'Of course', zei ik.. 'I want U to sleep again, and remember that I'll be back on Saturday or Sunday'. 'Alright sir' bye bye. En zijn hoofd viel weer op het toetsenbord.
Ik zette mijn helm op en gaf gas op m'n gehuurde scooter richting Ubud!
Bekend door haar Monkey Forest, prachtige tempels, tempel onder water, een meer, rijstvelden, een vulkaan, goede ambiance en sfeer, en veel meer te beleven.
Ik heb alleen mijn Eastpak tas mee genomen en daar wat handige kit ingestopt.
De backpack achtergelaten bij het hotel.
Volledige ehbo-trommel, taiwraps, flesje pocari sweat(aa-drink), handdoek, slippers zijn oa mee! Moet genoeg zijn tot zaterdag dacht ik zo.

Op de weg is het niet zo rustig als ik had gedacht. Het leeft hier ook dag en nacht door. Not that busy on the road as normal in the day, but still a lot of people going somewhere early in the morning.

Ik heb in mijn ene hand mijn telefoon, en de andere hand het stuur. Zo navigeer ik naar Ubud. Heb nog even mijn GoPro Hero3+ gebruikt en wat leuke opnames gemaakt op de scooter. In Denpasar ben ik nog even doorgegaan met filmen in een circle K.
Je kan op het filmpje zien hoe ik mijn kopje koffie, broodjes, kauwgum, en pakje sigaretten afreken met de aardige kassier.

Met Laura, die ik eerder had ontmoet in Kuta, heb ik afgesproken in Ubud om wat tempels te gaan bekijken samen met Laurent, haar vriend. Zij verblijven al 3 dagen in Ubud.
Het begint onderweg te regenen en ik kom kleddernat en koud aan in Ubud. Overigens veel te vroeg. 06.00. Alle winkels zijn nog dicht en ik heb geen flauw idee waar Laura en Laurent verblijven.
Seminyak - Ubud.. people told me its 2,5 - 2 hours driving!
Navigation and Indonesia… is not gonna work.
It took me 50 minutes to ride to Ubud. See you there;)

— — Ubud
Ik heb met Laura afgesproken een ontbijtje te scoren om rond 9 uur klaar te zijn en samen met Laurent die nog in z'n bed lag te stinken, de tempels op te zoeken.
Na het ontbijtje word de plan al gauw aan diggelen gebracht.
Ze moeten uit het hostel omdat het volgeboekt is(reserveringen). En dus moet er gepakt worden, plus een nieuwe verblijf plek zoeken.
Buiten bij de poort waar Laura dat net kwam melden, ontmoet ik Stefan. Een Duitse kerel afkomstig uit Keulen met een enorme baard die in hetzelfde hostel verblijft, als die van Laura en Laurent.
Hij wou net naar de Monkey Forest gaan, daar was ik ook wel voor in. Bovendien moesten Laura en Laurent pakken en op zoek gaan naar naar een nieuw hostel.

— — Monkey Forest, Ubud
Stefan en ik wisselen onze verhalen uit terwijl de apen om ons heen slingeren. Het is best grappig. Alhoewel je wel voorzichtig moet zijn want je kan aan worden gevallen, en rare ziektes en infecties op lopen.
Stefan is een uitstekende kerel en het klikt eigenlijk direct wel. Hij heeft een internship gedaan in Brisbane, waar zijn vriendin nu werkt, en nu heeft hij ff een tripje die hij alleen maakt. Terwijl zijn vriendin werkt. Goed bekeken die Stefan.
Waarschijnlijk de laatste reis alleen. Hij gaat in april weer terug naar Duitsland in Keulen met zijn vriendin.
Het park waar de apen worden gevoerd zodat ze zoveel mogelijk daar blijven, is bezaait met deze kleine apen. Als je wat bananen koopt is het oppassen geblazen. De apen rennen en springen op je af. Voor eten doet een aap veel moeite. Net zoals de mens eigenlijk. Haha.
Als we er wel klaar mee zijn, want het was ook een behoorlijk warme klamme dag, zoeken Stefan en ik een cafetaria op om ff wat te eten en te drinken.

Ik hoorde van Laura dat er een ceremonie zal plaatsvinden midden in Ubud. Er zal een bekende prins worden verband. Dit gaat gepaard met een enorme versierde wagen en veel gejoel vanuit hun geloof, het is een soort droevig feest. Met nadruk op feest.
Dus na een hapje en een drankje zetten Stefan en ik voet in de stoet, die achter de kudde mensen van de karavaan met de versierde wagen waar het lijk van de invloedrijke prins ligt. SteFan moet zijn scooter nog inleveren vandaag, in Kuta. Dus lang kunnen we het niet maken. Bovendien moeten we ook nog eten. Helaas dankzij de trage Indonesiërs kunnen we de ceremonie niet volledig afkijken, en moeten Steffan en ik noodgedwongen de ceremonie verlaten voor onze hongerige maagjes. Bovendien moet Steffan op tijd terug zijn in Kuta om zijn rental-scooter in te leveren.
Met een grote kippen schnitzel en een pilsje achter de kiezen kunnen we er weer tegen aan, en vertrekt Steffan weer naar Kuta om zijn spullen te pakken en zich klaar maken voor Gili!

Ik heb afgesproken met Laura bij het hostel, maar eerst ga ik voor een Indo-massage in een Spa, voor 50000 roepiah(€3,28) 1 hour.
Als ik aankom bij het hostel pleur ik direct m'n bed in.

Waar de dag zo goed begon, eindigde het in een drama..
Ik voel me misselijk, en ik voel direct al wel dat dit niet zomaar ff over gaat. Mijn maag verteld me dat ik in de diaree zit en dat ik snel zou moeten overgeven. Het geschiede.
De hele nacht heb ik het bed en de badkamer afgewisseld. Liggen, zitten(diaree), en knielen(kotsen).
Steeds weer in herhaling. Er kwam geen einde aan. Vergif kwam eruit. Gal groen. Het was een nachtmerrie, waar ik niet uit kon komen. Ondertussen was ik blij, want ik wist dat ik hierna een superschoon lichaam zou hebben zonder enige virussen of andere vreemde ziektes. Ik heb mezelf en m'n lichaam de hele nacht schoongemaakt.

I had thrown up whole night, it was literally a-wake-up-huge-nightmare.
I just didn’t slept, thats the difference. Going in to bed, going to the toilet, going in to bed, going to the toilet. It repeated the whole night.


——Wednesday, 10 december, 09.30- Ubud Sthrawayan Guest House.

Met veel wikken en wegen kruip ik uit bed, om een ontbijtje te gaan proberen.
Ontbijt ging er in, ik was alweer van mijn virus af!
Met goede hulp van Laura afgelopen nacht, kreeg ik water zodat ik niet alleen maar gal uitkotste. Je kan je wel voorstellen dat ik niet bepaald fit was de volgende dag, maar gelukkig wel beter. Zwak, weak.
Ik zal hoe dan ook naar de Gili Islands. Dat was immers de afspraak met Steffan.

Wat een aandachtspuntje was,
want ik had nergens goed internet om hem toe te voegen op Facebook. En zijn nummer had ik ook niet.
De naam die hij had doorgegeven was immers niet de goede naam, dus ik dacht die zie ik nooit weer terug.
Maar ik zal hoe dan ook naar de Gili Islands.

Anyway.. No time to waste. So I jumped on my bike and drove to Padang Bai. A little town where you can take the boat to the Gilis Islands.

Wonder boven wonder heb ik 600000 roepiah af kunnen dingen van de prijs. Het bleek niet eens extreem veel te zijn want er waren mensen die voor 400000 roepiah naar het eiland zijn gevaren.
Ik heb uiteindelijk voor 500000 roepiah een retour gekocht. (€33,-).
Payed 500000 IDR for the Ferry go-and-back Padang Bai-GILI-Padang Bai.
Het mooie aan deze ticket is dat je zelf bepaald wanneer je weer terug vaart. Ideaal. So with this ticket you can go back to the island, whenever you want.

Eenmaal op de boot, varend, stopt de motor en draait de boot terug richting de pier. Niemand snapt er wat van,
vanzelfsprekend, en iedereen kijkt elkaar wat niet wetend en verbaasd aan. Maar dan zie ik een jongen met een enorme baard. Ik herken hem direct.
Het is Steffan!
Toeval of niet, tref ik hem gewoon in dezelfde boot aan! Ook al had hij al een boot gemist vanwege zijn enorme kater, het mocht de pret niet drukken.
Het had blijkbaar moeten gebeuren, en ik was in ieder geval dolblij om.

Zijn laatste avond Kuta liep niet als gepland. Flink op stap geweest en deze ochtend de boot gemist en dus een extra ticket moeten kopen.
Daar was ik wel blij mee, want hoe klein de Gilis ook zijn, ik betwijfel of ik hem had gevonden.
Met een enorme kater klom hij de boot in en schudde me de hand, als een boer met kiespijn. We waren allebei blij elkaar te zien, maar volledig gesloopt. Vervolgens viel hij direct in slaap. (Levert leuke kiekjes op)

Het is een warme dag. De zon schijnt volop en de zee is prachtig om te zien. De kleine, maar ook grote golven breken tegen de hogere snelheidsboot aan.
Steffan was Brak heel erg brak.
En Ik was nog herstellende van mijn hele nacht overgeven. Dus in dat opzicht zaten zaten we behoorlijk op een lijn.
Steffan brak, Jan zwak.

Aangekomen op Gili Trawangan ( Gili T ) pakken we direct onze rust bij het hostel(Gili Backpackers) dat Stefan al gevonden had op het web.
Wat een geweldig hostel is dit!
Ik moet eerlijk zeggen dat dit mijn eerste is! Mijn allereerste hostel!
En gelijk een hele goede;
schone wc's, drinkwater uit de kraan, gewoon de hele sanitaire voorzienig is perfect. En dat voor slechts 150000 roepiah(€9,-)per nacht. Inclusief ontbijt, een enorme kluis waar je backpack in past, elke dag schone lakens, en een handdoek die je met borg mag gebruiken.

Je maakt ook direct nieuwe contacten. Logisch ook, voor in een hostel. Maar zoals ik al zei. Het is compleet nieuw voor mij. Eerste hostel voor mij!

Steffan and I are exhausted and we'll needed a nap. The first thing we did soon as we get in our room is going in to bed, and sleep.
Around 16.00 +/- we talked about the next day, 'let's just stay calm and sleep '. We decide to get out of the bed in the morning to take the boat to another Gili Island: Air.

— — Thursday, 11 December. 8.30 Gili T !
— Hike to Air Gili Island.

Stefan and I decide on the Island what we gonna do.
Nothing special actually.. It became walking. Just walking through the sand, through the water. Around the island.
Chill lounges with long chairs to ly on, beautiful beaches, cocktails en Bintangs.
It's so tropical here, magical, wonderful, paradise on earth. Quietly, walking through the water on the beach, watching the corals and fish, sea stars and other little sea animals.


The last boat will depart on 15.00.
We'll started walking around 10.00 o clock, and finished around 14.00. Perfect to score a cheap and good massage before we will drive back to Trawangan!
I heard the weather is shitty on Bali, lots of rain. I can’t complain, its hot here, sun everywhere!

Anyway I decided Saturday to set foot again on Bali.
So the quiet Sunday i use to pack everything that I need to take on Monday.
To Jakarta, to catch up with Akbar, and Eddy And a again!
And then the other day, Tuesday, I fly to Sven! He is in Hong Kong! Im looking forward to it!

Steffan en ik zijn het eiland rond gelopen en hebben behoorlijk bijgepraat over van alles en nog wat.
Hij heeft een vriendin die studeert in Australia waar hij zondag ook weer heen vliegt en verder reist totdat ze allebei weer terug gaan naar Duitsland om daar te gaan werken/leven.
Ook hij heeft gestudeerd in Australia en deed zijn internship daar van zijn marketing en sales opleiding. Ze hebben samen een bus gekocht, om goedkoop door Australia te reizen, wat ze uiteraard nog gaan doen de komende tijd.
As we are both back in Europe, we certainly gonna catch up again, and drive a boat on the Rhijn!

When we walked around the whole island, I needed a massage, and Steffan a nap by the sea. So thats what we did!

The tickets are booked for the boat back to Trawangan.
Around 15.00 o clock we took the boat back.

We didn’t went to the Gili Meno. The smallest, quietest and the central Island of those three beautiful Islands.
Unfortunately, but you can’t always get what you want. Setting priorities.

If we set foot back on Trawangan, we grab a beer and socialize with new people at :

The Gili Backpackers Hostel!

This hostel is very beautiful and value for your money! The sanitair and bedrooms are clean, and the service is good. Breakfast included!

Of course we went out, and have party together! It was so nice, the places where we going. International parties, they are great!
Like the music, It came out of prehistory, but with a little alcohol,
you like a night out with any kind of music, with all backpackers! All those coming for millionaire songs :) People didn’t hear it for years!
Goodnight.

— — Friday, 12 december, Gili T
The people are nice here, and the atmosphere is easeful.

Those days on the Gili T where very special, they where magical.
Time was running so fast, i couldn't count the days. Its was amazing.
Of course I did not stay long on the island(5days), but it was as if I spent only a few hours! Its says a lot of the happiness i had together with Steffan, Jenny, Carlos, Jedd, Tomás, and all those other happy crazy people.

Today we go out to take a snorkel day!
Snorkling around the Gili’s is a must have”. The Coral is so nice and clear, if you’re lucky. And if you’re lucky, you see the turtles!
Big fish groups with a lot of different colors you will see. If you ever planned to go to Bali, go to the Gili’s! Or Lombok, never been there.
Like i said, you need to set your priorities and enjoy!


— — Saturday, 13 December 11.30
Wachten op de boot naar Padang Bai
Stefan en Jenny zitten op een andere boot, maar zullen op me wachten in Padang Bai. Het heeft te maken met wat je in Padang Bai geregeld hebt, welke maatschappij je mee vaart, daar vaar je ook mee terug. Logisch ook, want ik kocht een retourtje.
Stefan zat wel bij mij op de boot op de heenreis, maar dat was zijn tweede ticket, hij had de eerste boot gemist vanwege zijn enorme kater, weet je nog?

De bootreis was magisch, ik ben toen we stil lagen aan Lombok, naar boven geklommen en op de rooftop gaan zitten. Daar zat Daniel ook, een Indonesiër die ook alleen aan het reizen is. Muziek delend, zingend, schreeuwend en genieten van de hoge golfen, de dolfijnen die omhoog springen en zwemmen met de boot mee, de vogels die hun vis vangen uit de zee. Het was zo genieten op de boot. Ook de andere 5 mensen op de boot zongen met volle borst mee toen ik Bohamian Rhapsodie zong.

Als de boot aanmeert in Padang Bai(bali). Ga ik hevig op zoek naar Jenny, waar ik mee had afgesproken om naar Kuta te rijden, ik had immers mijn Scooter hier staan.
Maar ik kon haar maar niet vinden, ze was verdwenen, foetsie.
Steffan, waarvan ik wist dat hij door zal reizen naar zijn Hostel, had ik al contact mee gehad via Whatsapp. Jenny had ik nog niks van ontvangen.
Maar toen plots uit het niets dook daar Jenny op! Haha, wat fijn om haar te zien!
Ik kan heel goed met haar, het is fijn als je mensen bij je hebt waar je goed mee op kan schieten.
Jenny komt uit London, en heeft al een hele lange reis achter haar rug.
Bijna heel Zuid-Amerika gezien, Asia, noem een land op en ze is er bewijs van spreke geweest.
Ook Jenny vliegt 15 december. Niet naar Jakarta zoals ik, maar naar London, home town. Het werken kan weer beginnen. Ze werkt ook in het transport, vandaar dat we zo goed met elkaar konden opschieten, de gesprekstof was simpel. We reden samen naar Kuta om weer te Re-uniten met Steffan, om vervolgens samen wat te eten en te drinken aan het strand.
Steffan en Jenny are incredibly people, really gonna miss them, wish i could spend more time with those two beautiful people!!


— — Sunday, 14 December, 10.30
Sleep well, no hangover, only a little worried about my package still haven't arrived !

Today is Steffan going back to Brisbane.
I set him off by the airport, just the same I did for Marco. It was hard to say goodbye, but it was oke. Steffan is a very good guy, like a brother to me now. Have a great life bro!
Hope we catch up again!

Jenny needed to pack her suitcase witch was a little bit heavy; 35 kilos!? So I helped her to roll the suitcase to the hotel, to pack again and later going to the airport in a cab.

My parents send me 3 weeks ago, a package to the hotel here in Bali.
Stil havent arrived today! So i was worried, because it should already arrived this week. So I traced my package, came out that its still on its way, and even not in Indonesia yet!
After a few calls, and mailing around, I talked with Bali Chaya Hotel and asked to send me an email as soon as it arrived, so i can give my address where I am at that moment, probably in Australia, so they can send me the package!
Yes, it is a lot of work, what I've could have occurred. If I just already had my own credit card, back in the day when I was still working in Holland. Anyway, this will work out, not now, than later.

I also get a mail that something was wrong with my flight. It was canceled, don't know why, and still don't, because I was busy to book another one. Spend the whole evening just to book another one. Finally there was one free, and Jenny helped me with her credit card. Still very thankful for that Jenny!

— — Monday , 15 December. Last day Bali
Souvenir day, enjoying the last sun - day.
What are you doing on your last day spending in the country where you was on holiday. What you doing this last day? What do you think you will do next time you spending your last day on the holiday? I want to do a lot. But you really need to choose two things, the rest is all extra.
So i..
Bought some souvenirs, went for a massage, haircut. Took a swim in the see, eat local food with Jenny on the street, and talk a lot in a bar during happy hour. Of course we packed already some stuff, but not all of it so it was going pretty fast at the end about packing…

On the airport I said goodbye to Jenny and wish her good luck with her probably new job in London! Gonna miss you Jenny!

My flight was 18.30. Arrival time Jakarta was 20.30.
That was perfect. I mean, I still needed to pick up my Random Reader at the Sunrise Hotel-Appartments. 1 hour driving with a taxi. I had some space, time.

After I picked up the reader, I catch up with my friends again; Akbar, Eddy and Anda. It was so nice to catch up again after our road trip Marco and I did, and Akbar and Eddy helped us to buy those motors.
Anda, Akbar and Eddy and me ate some local food, so lovely and cheap as well! Mie Goreng, my favorite.
After a long time talking and having fun, me and Akbar went to his parents home, try to get some sleep, but I didn’t slept at all. I just stay awaked, i was so full of adrenaline, exited about the whole traveling experience, about my upset, sadness about the goodbyes. I just couldn’t sleep.
Around 4 o clock in the morning the friend of Akbars father brought me to the Airport. Because Akbar needed to work of course, he didn’t get that much sleep, it was so nice of him that i could nap over, and that their friend brought me to the Airport!
Sukka Harna, Jakarta, up to Hong Kong! to see Sven Peper!!


The remember
The thoughts
The memories
Those things will stay flying around in your mind during the days in your whole life, it will maybe fade away, maybe not.. but it will always keep a piece in my heart. I will never forget those beautiful people and the time I spend with them in Indonesia! Marco, Steffan, Jenny, Akbar, Jedd, Carlos, Laura, Eddy, Anda, Nick, Adi, Ricky, Bella, Tobiasen, Joline, Marit, Jasper en nog velen meer! Bedankt voor de geweldige tijd!!

Goodbye INDONESIA 2014

Jan van der Molen
instagram: jeandamoule

Sven here I come!